یا ذا الحمد والثناء

روزی یکی از بازرگانان متدین در صحن مقدس امام حسین"ع"نزد

جمعی نشسته بود وگفت وگو می کرد.در این وقت یک نفر آمد وبه آنها

گفت:فلان تاجر از دنیا رفت.بازرگان مذکور تا این سخن را شنید،به

حاضران گفت:آقایان ! گواه باشید که این تاجر تازه گذشته فلان مبلغ از

 من طلبکار است.

یکی از حاضران گفت:چه موجب شد که این سخن را در این وقت

بگویی؟بازرگان گفت:من مبلغی را از این تاجر فوت شده ،قرض گرفتم

وهیچ گونه سندی به او ندادم وهیچ کس جز خودش اطلاع نداشت .

ترسیدم شیطان با وسوسه ی خود مرا گول بزند واین مبلغ را به بهانه ی

این که کسی اطلاع ندارد،به ورثه ی او ندهم.شما را گواه گرفتم تا برای

 شیطان هیچ فرصت وراه طمع به سوی من باقی نماند وتوطئه ی شیطان

را از پیش نابود کنم !

                  "هزار ویک حکایت اخلاقی   محمد حسین محمدی"