اول خدا

اول خدا

غافل شدم و لحظه ی دیدار گذشت

دیدم به دو چشم خویشتن یار گذشت

دیگر به چه خوش کنم دلم را بی دوست

ای عشق بیا ! کار دل از کار گذشت

اول خدا

چقدر از تو نوشتن برایم آسان نیست

هنوز در دل این نطفه جرئت جان نیست

عزیز ! من غم دارم ، غمی که...می دانی ؟

غمم غم شادی نه ، غمم غم نان نیست

من آنقدر عاشق بوده ام که می دانم

سرم اگر چه پریشان ، دلم پشیمان نیست

تو سربزیری و محجوب ، پس چه می دانی ؟

نگاه های تو آن قدرها فراوان نیست

اگر تو باشی شاید ، وگرنه هیچ شبی

میان هر شب تقدیر من ، چراغان نیست

همین قدر می گویم که : دوستت دارم

عزیز از تو چرا ؟! از خدا که پنهان نیست

                                           "ابراهیم اسماعیلی "

اول خدا

جاده یعنی : دوباره دیدارت

جاده یعنی : منم گرفتارت

جاده یعنی " رسیدن ازغربت

 تکیه دادن کنار دیوارت

جاده یعنی : تمام شب غمگین

سر نهادن به جان تبدارت

گریه کردن و اشک باریدن

روی اندام چون سپیدارت

بی تو اما همیشه در رویا

محو چشمان خواب و بیدارت

جاده خطی است تا اقاقی ها

جاده سبز است مثل دیدارت

                                         " هادی مهری خوانساری "

اول خدا

هنوزم عاشقت هستم

هنوزم دوستت دارم

نه...!

باید منطقی باشم !

نه...!

باید دست بردارم

                                   " مهران سجودیان "

اول خدا

یکی از حروف چین های چاپخانه به " گاندولین "روزنامه نویس نکته سنج

ایتالیایی مراجعه کرد و گفت که هوس کرده شبی با خانواده اش به اپرا

برود ، اما پول خرید بلیط را ندارد.

" گاندولین" به او گفت : بسیارخوب امشب به اپرا بیایید خودم در آنجا

خواهم بود.

ضمناً " گاندولین "می دانست که مدیر اپرا مرد بسیار خسیسی است ،

خواست که به این وسیله یک شوخی هم با او کرده باشد.

شب به اتفاق مدیر ، کنار در ورودی ایستاده بود که سر و کله ی

حروف چین پیدا شد.

" گاندولین " اشاره ای به مدیر کرد و گفت :

- مطبوعاتی است.

حروف چین وارد شد و پشت سر او بچه های قد و نیم قدش به ردیف وارد

سالن شدند.در اثنایی که مدیر وحشت زده این همه تماشاچی بی بلیط را

نگاه می کرد ،" گاندولین " با لحن ملایمی گفت :

- این ها هم آثار چاپی هستند!

                                               " نیش و نوش "

 اول خدا

خورشید را می نگرم

                             و...

                                         می گریم

و تو را

            نادیده گریسته ام !

                                            " مصطفی صابری"

اول خدا

چند سالی ست دل سوخته ارزان شده است

و فراوان تر از انسان ، غم انسان شده است

                                                              " سید محمد موسوی "

اول خدا

وخدا با موسی (بی واسطه )سخن گفت.            نساء /164

من همه ی این هفته را هم به درخت موسی "ع" فکر کردم . به حرف های

موسی "ع" و حرف زدن با تو . من چقدر ساده نگاه می کنم که خیال

می کنم تو باید مثل آدم ها با همین کلمه ها جواب مرا بدهی. اما تو حرف

می زنی . تو واقعاً حرف می زنی و هزار راه برای حرف زدن با آدم ها

 بلدی . بعضی وقت ها حرف هایت را از زبان دیگران به آدم می گویی ؛

بعضی وقت ها حرف هایت را توی کتاب ها می گذاری و خیلی وقت ها

 هم با گوشه و کنایه و رمز و اشاره صحبت می کنی.

می دانم که تو از هر دری وارد می شوی تا با ما حرف بزنی ؛ اما چرا

ما بعضی حرف هایت را نمی فهمیم ؟

کلمه های تو ساده است . زبانت هم همین طور .معنی حرف هایت هم

واضح است ، اما... خدایا ! زبانت را به من هم یاد بده .

                                         " عرفان نظر آهاری "

اول خدا

گم شو

فی امان الله

به خیالت ناسزا بود؟!

نه !

سزاتر از این حرفی نیست

در امان او

هر که گم شده است

رسیده است

و...

بی او

هر که رسیده است

سراب دیده است...

                                " ؟ "