"یا راحم المساکین"
روزی "ملک الشعرای بهار"با "شهریار"شاعر بزرگ و دو تن دیگر از
دوستان خود "علمداری" و "دیبا"به کرج می رفتند.
"بهار"سه بیت زیر را در ضمن راه سرود:
ای کرج ! سویت سه تن از شهر، یار آورده ام
با "علمداری" و"دیبا" ، "شهریار"آورده ام
شهریار ماه را از بسکه گفتی سوی ده
بلبلی با لطف و لحن شهری ، آر آورده ام
خلق می گفتند : با یک گل نمی آید بهار
زین سبب بهرت سه گل با یک "بهار" آورده ام!
"آسمان و ریسمان خلیل محمد زاده"