به نام خدا
یکی از دوست داران شعر ، به شاعری گفت :
برایم شعری بخوان !
گفت : از گذشتگان یا معاصران ؟
گفت : از معاصران !
شاعر گفت : از آثار خودم بخوانم یا از دیگران ؟
گفت : از خودت بخوان !
شاعر پرسید : فارسی بخوانم یا عربی ؟
گفت : فارسی !
شاعر پرسید : غزل ، قصیده ، مثنوی ،رباعی و... بخوانم ؟
گفت : مثنوی !
شاعر گفت : رزمی بخوانم یا بزمی ؟
گفت : بزمی !
شاعر همچنان پرسید : عارفانه بخوانم یا عاشقانه ؟
گفت : عاشقانه !
شاعر باز افزود : حقیقی بخوانم یا مجازی ؟
دوست دار شعر که درمانده شده بود ، گفت :
" برای امروز ، همین مقدار کافی است ! "