اول خدا

دوستان گلم سلام

این مطلب رو از وب " مطالب اتفاقی " براتون می نویسم.

برای من که جالب بود.البته بعضی از قسمت هاش رو نوشتم اگه دوست

داشتین بقیه اش رو از وب ایشون بخونین .لینکشون توی وبم هست.

«هرنادانی می‌تواند انتقاد، محکوم و عیبجویی کند،اما صبور و بخشند ه

بودن نشانه شخصیت و خویشتن داری شماست».

یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای بدبخت کردن خود این است که بیش از

اندازه به ارزیابی‌های اطرافیان خود اهمیت دهید. ارزیابی بیرونی به

معنای ارزشی است که دیگران به رفتار و گفتار شما می‌دهند، این که

مثلا بگویند شما زیبا، باهوش و موفق هستید. این وضعیت شما را تحت

کنترل سایرین قرار می‌دهد و قضاوت آنها را به یک اهرم فشار روانی

تبدیل خواهدکرد. یک روز احساس شادی و موفقیت می‌کنید، روز دیگر

 حالتان آنقدر بد است که باید در رختخواب بمانید.

اما اگر تنها به قضاوت خود متکی باشید، سکان زندگی را به دست

می‌گیرید ،احساسات خود را کنترل می‌کنید، نه به آن معنا که ازانتقادهای

اطرافیان خود استفاده نمی‌کنید. بلکه منظور این است که عیبجویی‌های

دیگران زندگی شما را بیش از حد تحت تاثیر قرار نخواهد وآنها باعث

پسرفت شما نخواهند شد.

«به جای این که نگران باشید مردم درباره شما چه می‌گویند، چرا سعی

نمی‌کنید کاری انجام دهید که تحسین آنها را برانگیزد.»

اهمیت دادن بیش از اندازه به آنچه مردم می‌گویند، یک غول خیالی از

آنها در ذهن شما می‌سازد. برای مثال ممکن است فکر کنید هر کاری را

انجام دهید مردم شما را محکوم خواهند کرد. ممکن است این طور باشد،

اما مردم اغلب درگیر گرفتاری‌های زندگی خود هستند و چندان به

کارهای شما اهمیت نمی‌دهند. اگرچه ممکن است این وضعیت ناامیدکننده

باشد، اما از طرف دیگر باعث راحتی خیال خواهد شد و به شما کمک

خواهد کرد موانع داخلی را که شما را از انجام کارهایتان باز می‌دارد

کنار بزنید...