اول خدا

یکی از حروف چین های چاپخانه به " گاندولین "روزنامه نویس نکته سنج

ایتالیایی مراجعه کرد و گفت که هوس کرده شبی با خانواده اش به اپرا

برود ، اما پول خرید بلیط را ندارد.

" گاندولین" به او گفت : بسیارخوب امشب به اپرا بیایید خودم در آنجا

خواهم بود.

ضمناً " گاندولین "می دانست که مدیر اپرا مرد بسیار خسیسی است ،

خواست که به این وسیله یک شوخی هم با او کرده باشد.

شب به اتفاق مدیر ، کنار در ورودی ایستاده بود که سر و کله ی

حروف چین پیدا شد.

" گاندولین " اشاره ای به مدیر کرد و گفت :

- مطبوعاتی است.

حروف چین وارد شد و پشت سر او بچه های قد و نیم قدش به ردیف وارد

سالن شدند.در اثنایی که مدیر وحشت زده این همه تماشاچی بی بلیط را

نگاه می کرد ،" گاندولین " با لحن ملایمی گفت :

- این ها هم آثار چاپی هستند!

                                               " نیش و نوش "