اول خدا

خدایا !

این هفته هم هنوز به دعا کردن فکر می کنم و به خوبی دعا .

اما بعضی وقت ها دعا کردن برایم خیلی سخت می شود . چون نمی دانم

دقیقاً چه دعایی باید بکنم . گاهی فکر می کنم فقط برای چیزهای خیلی مهم

باید دعا کنم و کار خوبی نیست که وقت و بی وقت برای هر کار کوچکی

مزاحمت بشوم.

اما نمی دانم کجا خواندم که تو به حضرت ابراهیم گفتی :

" هیچ عیبی ندارد ، نمک غذا و علف گوسفندانت را هم از من بخواه " .

آن وقت بود که خیلی ذوق کردم و فهمیدم که تو واقعاً دوست داری با تو

حرف بزنیم . دلیلش مهم نیست . گاهی وقت ها هم  خودت بهانه جور

می کنی تا ما دعا کنیم .

راستی خدا ! من خیلی وقت ها نمی دانم چه دعایی برایم خوب است و چه

دعایی بد . ممکن است اشتباهی دعا کنم . خدایا خواهش می کنم خودت

دعاهای من را درست کن .

یک چیز دیگر ، وقتی قرآن می خوانم ، می بینم قرآن یک عالم دعاهای

خوب دارد . حتماً خدایا ، تو از زبان پیامبرانت می خواهی به ما یاد بدهی چه جوری و چه  دعاهایی  کنیم .

خدایا !

من این دعای آخر سوره ی بقره را خیلی دوست دارم . می خواهی آن ها

 را برایت بنویسم :

ای پروردگار ما !

اگر فراموش کرده ایم یا خطایی کرده ایم ، از ما باز خواست مکن .

ای پروردگار ما !

آن گونه که بر امت های پیش از ما تکلیف سنگینی قرار دادی ، تکلیف

سنگین بر دوش ما مگذار و آنچه طاقت آن را نداریم ، بر ما تکلیف مکن.

گناه ما را ببخش و ما را بیامرز و به ما رحم کن .  آمین یا رب العالمین

                                       " عرفان نظر آهاری "