یا یا غیاث المستغیثین
نقل است:نقالی"قصه گویی"خطاب به مردم می گفت:ایها الناس !
هرگاه کسی هنگام خوردن وآشامیدن"بسم الله "بگوید ، شیطان به او
نزدیک نگشته ، در خوردن وآشامیدن با او شریک نمی شود.
حال ، من برای شیطان نقشه ای کشیده ام.پیشنهاد من این است که ابتدا
بدون این که "بسم الله"بگویید نان خشک وشور بخورید تا شیطان نیز با
شما در خوردن شریک شود ، سپس "بسم الله"بگویید و آب بنوشید تا
شیطان نتواند با شما در آشامیدن آب شریک شود تا به این وسیله ، آن
ملعون را از تشنگی هلاک سازید !!!
"هزار ویک حکایت تاریخی"
یامن له الملک والجلال
قراربود "مارک تواین" نویسنده ی شوخ طبع آمریکایی در
یکی از شهرها کنفرانس بدهد، وارد شهرکه شد، دید کسی از
کنفرانس امروز عصر او خبر ندارد، وارد یک مغازه ی
لبنیاتی شد و پرسید: ببخشید ! من در این شهر غریبم، می توانید
بگویید که این چند ساعت عصر را کجا بگذرانم؟
مدیر لبنیاتی گفت: نیم ساعتی قدم بزنید، بعد بروید به کنفرانس
که در سالن شهرداری است، قرار است امروز عصرمرد
احمقی آن جا کنفرانس بدهد، چون هرچه تخم مرغ گندیده
وگوجه فرنگی لهیده داشتم، خریده اند تا همین که خواست
نطق خود را شروع کند، او را هدف قرار دهند !
"مارک تواین" با خنده گفت: چه سر گرمی خوبی ! حیف که با
همین قطاری که الآن می رسد باید به شهر خودم برگردم!
"نیش ونوش خلیل محمد زاده"
یاخیر الفاتحین
مردی نزد"دیزرائیلی"نخست وزیر مشهور"ملکه ویکتوریا"رفت وتقاضا
نمود که به او لقب "لرد"ی بدهند."دیزرائیلی"هرچه فکر کرد،دید صلاح
ملک ومملکت نیست که آن شخص محتکر را جزء رجال واعیان در
آورد.پس از روی سیاست به او گفت:
_من متاسفم که نمی توانم این پیشنهاد را به ملکه تقدیم دارم،ولی...
_ولی چه؟
_ولی کار بهتری می توانم برای شما انجام دهم.
_چه کاری؟
_شما از طرف من اجازه دارید به دوستان خود بگویید که نخست وزیر
برای من لقب "لرد"ی پیشنهاد کرد ومن رد کردم!
" نیش ونوش خلیل محمد زاده"
یاسامع الاصوات
یک روز" ادواردهفتم "پادشاه انگلستان،از مدرسه ای در یک دهکده
دیدن می کرد.از شاگردی پرسید:شما می توانید بزرگترین پادشاه انگلستان
را نام ببرید؟
معلم آهسته به شاگردش گفت:بگو"ادواردهفتم".
شاگرد هم جواب داد:بزرگترین پادشاه فرانسه" ادوارد هفتم "است.
دراین موقع پادشاه پرسید:"ادواردهفتم "چه کارمهمی انجام داده است؟
شاگرد که از هول به لکنت افتاده بود،گفت:من...من...نمی دانم.
پادشاه هم گفت:نترس پسرجان!من هم نمی دانم!!!
" نیش نوش خلیل محمد زاده"
یاقابل التوبات
یکی از شعرای عهد صفوی که اشعار بی معنی می ساخته است به
"حکیم باقر شفائی"گفت:تو معانی اشعار مرا دزدیده ای!
حکیم غضبناک شد وگفت: این معنی از کجا به تو مسلم شده است؟
شاعر،دیوان خود را پیش حکیم انداخت وگفت:
پس معنی این صاحب مرده ها کو؟!!!
"آسمان وریسمان خلیل محمدزاده"
یا معطی المسالات
در آن ایام که"ساعد"نخست وزیر بود،همه نوع اشخاص برای توصیه
نزد وی می رفتند،یک روز یکی از دوستان قدیمی نزد وی رفت و
صحبت از توصیه برای یکی از نزدیکان خود کرد وپس از مقدمه ای
گفت:او هفتمین برادر من است.
ناگهان "ساعد"با قیافه ی متعجبی گفت:عجب،چه نسبت دوری!
من خیال می کردم شما درباره ی یکی ازخویشاوندان نزدیک خود
توصیه می کنید!!!
"نیش و نوش خلیل محمد زاده"
یارافع الدرجات
روزی ناصرالدین شاه به مازندران می رفت ، در میان راه سر از
کالسکه بیرون کرد ، دریا را دید .
از صدر اعظم پرسید :آن چیست ؟
صدر اعظم گفت : قربان ! بحر خزر شرفیاب شده !
" نیش و نوش "
یامجیب الدعوات
گویند: در زمانی که" شیخ اجل سعدی" هنوز در سن شباب به سر
می برده وتازه لب به شاعری گشوده بود،در شیراز دو نفر شاعرمعروف
بوده اند که تخلص یکی از آنها"خاقان"ودیگری"فرزدق"بوده است.
روزی "سعدی" غزلی گفته وبر آن دونفرکه لب خندق در اطراف
شیراز،زیر درختها به عنوان تفرج نشسته بودند،عرضه کردواز آنها
خواست که نظریه خود را اظهار دارند،در این موقع "فرزدق"به رسم
مشایخ صوفیه گریبان خود را چاک زده وباز گذاشته بود.
آنها پس از خواندن غزل گفتند که غزل بدی نیست!ولی برای تفریح و
مطایبه گفتند:بهتراست فی المجلس هرکام مصراعی بسرائیم،اگر تو نیز
از عهده ی آن برآئی آن وقت می توانی در جرگه ی شاعران درآئی،
"سعدی" قبول کرد.ابتدا "فرزدق" با اشاره به خندق گفت:
"من آب وضو دگر ز خندق نکنم"
"خاقان"به کنایه اشاره به "سعدی"کرد وگفت:
"من گوش دگر به حرف احمق نکنم"
"سعدی" نیز رو به"خاقان"کرد وگفت:
"نامردم اگر دفتر اشعار تو را
مانند گریبان "فرزدق"نکنم!"
" آسمان وریسمان خلیل محمدزاده"
هوالجمیل
معروف است که مرحوم"شفاءالدوله"در قم ،شفاخانه"مطب"داشت واین شفاخانه
برابرصحن حضرت معصومه"ع"بود.در سرتابلو مطب خود،جناب شفاءالدوله به
جای این که بنویسد:طبیب متخصص امراض داخلی وخارجی و زنانه ومردانه و...
با اشاره به صحن مطهر حضرت معصومه"ع"یک شعر لطیف با خط خوش بر
کاشی قشنگ نوشته ودر واقع تمام مسئولیت را از خود سلب کرده بود،
شعر این است:
مطب دکتر اینجا،کاخ بنت مصطفی"ع"آنجا
بشارت دردمندان را،دوا اینجا،شفا آنجا!!
"آسمان وریسمان خلیل محمد زاده"
هوالجلیل
گویند:شاعرجوانی ادعا می کردکه شعرمی گوید،ولی شایدهم می دانست
که مهمل می گوید.روزی پیش استادی رفت وقدری از خزعبلات خود را
خواند،سپس ازاستاد پرسید:به نظر شما چه کنم تا از شاعران بزرگ
شوم؟
استاد که از مهملات او چیزی نفهمیده بود،گفت:اول کاری که
می کنی،این است که بمیری !
چون شاعران بزرگ دنیا همه مرده اند!
"آسمان وریسمان خلیل محمد زاده"
هوالعزیز
از"توسکانینی"پرسیدند:
غیراز زبان مادری خود چه زبان های دیگری می دانی؟
گفت:سه زبان دیگر واز هر کدام در موقعیتی خاص استفاده می کنم.
گفتند:چطور؟
گفت:هروقت با زنی صحبت می کنم فرانسه حرف می زنم،
وقتی راجع به اسرار زندگی خودم صحبت می کنم انگلیسی،
و وقتی می خواهم کسی را بترسانم آلمانی صحبت می کنم!
اما هر وقت که با تیغ خود تراش صورتم را می برم زبان مادری
به دادم می رسد!!!
"نیش و نوش خلیل محمد زاده"