"یا هادی من استهداه"
"ای هدایت کننده ی کسی که از تو هدایت طلبد"
حس می کنم امشب دلت مانند سابق نیست
با این سخن ، قلب تو هم آیا موافق نیست ؟
تشویش رفتن در دلت ، اما برای من
شیرین تر از دیدار تو در این دقایق نیست
عشق تو را آیینه ای می خواستم هر چند
آیینه ات را چهره ی افسرده ، لایق نیست
من ساده ات پنداشتم مثل غزل هایم
امروز می بینم گریزی از حقایق نیست
گفتی که : تنها "دوستت دارم"همین و بس !
گفتم : دلت...خندیدی و گفتی که : عاشق نیست !
"بهمن نشاطی"
"یامن قدر الخیر و الشر"
"ای آنکه خیر وشر را مقدر فرمودی"
فقیری بر در خانه ی ثروتمندی آمد و چیزی طلبید ،ثروتمند به غلام خود گفت :
ای مبارک ! به قنبر بگو به یاقوت بگوید که به فقیر بگوید چیزی در خانه نداریم !
فقیر گفت : خداوندا ! به جبرئیل بگو به میکائیل بگوید که به عزرائیل بگوید جان این بخیل را بگیرد !
"هزار ویک حکایت اخلاقی"
" یا ارحم الراحمین "
دوست خوبم سلام
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست!
یا ابا صالح"عج"
...اکنون پرنده ای است جهان وامدار تو
اکنون جهان کوچک من بی قرار تو
اکنون امید تازه ی منظومه ها ، تویی
می چرخد آسمان و زمین بر مدار تو
یعنی : جهان بدون تو امکان پذیر نیست
یعنی : فرود آمده هستی کنار تو
حل می کنی ، تو مشکل این باغ تشنه را
ای چشم شاخه های تهی اشکبار تو
آنک پرنده ای که نشیند در آفتاب
یا آن گلی که می شکفد در جوار تو
من ، ایستاده در دل خاموش این کویر
من ، سال هاست گم شده ام در غبار تو
چیزی که پا به پای من آمد تمام فصل
این بود : انتظار تو و انتظار تو ...
"لطیف عمران پور"
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم واهلک اعدائهم
"یامن احسانه قدیم"
"ای آن که احسانش قدیمی و ازلی است"
به طرز عاشقانه ای به من اشاره می کنی
و آسمان عشق را پر از ستاره می کنی
تو از تبار آبی و من از قبیله ای کویر
به دست های خالی ام تو خود نظاره می کنی
به دادمان نمی رسد کسی در این هوای سرد
تو زمهریر فصل را بگو چه چاره می کنی ؟
مگر که فصل عاشقی به انتها رسیده است ؟
قرارداد عشق را چه زود پاره می کنی !
به حرف دل که می رسی زبان به کام می کشی
همیشه حرف خویش را تو نیمه کاره می کنی
سری نمی زند کسی به کومه های سردمان
اجاق سرد عشق را پر از شراره می کنی ؟
بیا که آفتاب عمر من غروب می کند،بیا
برای کار خیر هم ، تو استخاره می کنی ؟
"خدابخش صفا دل"
"یا من یخلق ما یشاء"
"ای آن که هر چه بخواهد می آفریند"
تمام آرزوهای منی ،
کاش...!
یکی از آرزو های
تو بودم!
"شفیعی کدکنی"شب تاریکم از چشم تو روشن
خزان چشمم از روی تو گلشن
"تمام آرزوهای منی " تو
تمام آرزوهای توام من ؟
"علیرضاخلیفه زاده"
"یاخیر حامد ومحمود"
"ای بهترین ستاینده و ستوده"
از لطایف "عبید زاکانی" است که :
خواجه ای بدشکل ، نایبی بد شکل تر از خودش داشت.
روزی آیینه داری ، آیینه به دست نایب داد.
نایب در آن نگاه کرده گفت :
-سبحان الله ! بسی تقصیر در آفرینش ما رفته است !
خواجه فرمود : لفظ جمع مگو ! بگو در آفرینش من تقصیر به کار رفته است !
نایب آیینه را به او داد و گفت :
اگر باور نمی کنی ، تو نیز در آیینه ببین !
" نیش و نوش خلیل محمد زاده"
یا قاضی الحاجات
دوست خوبم سلام
جاده ها چشم به راهند بیا ، زود بیا
جان به لب آمده ای حضرت موعود ، بیا
یا ابا صالح"عج"
چقدر منتظرم من ، خدا کند که بیایی
نشسته پشت درم من ، خدا کند که بیایی
از آن درخت شکسته ، از آن پرنده ی خسته
هنوز خسته ترم من ،خدا کند که بیایی
همیشه در سفری تو ، بهار و برگ و بری تو
درخت بی ثمرم من ، خدا کند که بیایی
غریب مانده ام این جا ، غریب مثل پرستو
شکسته بال و پرم من ، خدا کند که بیایی
شب است و ماه تویی تو ، نشان راه تویی تو
ببین که در به درم من ، خدا کند که بیایی !
"محمد رضا احمدی فر"
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم واهلک اعدائهم
"یا اسمع السامعین"
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید.
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنها ترم.
بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
وتنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد.
و خاصیت عشق این است.
کسی نیست ،
بیا زندگی را بدزدیم ، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
"سهراب سپهری"
"یا انیس الذاکرین"
"ای مونس دل هایی که به یاد تواند"
گویی تو را در خواب و رویا دیده باشم
یا از تو چیزی خوانده و یا دیده باشم
باید تو را در ساحلی سنگی ، شبی سرد
چون زورقی بر موج دریا دیده باشم
آری نمی دانم چرا یادم نمانده
شک دارم ای زیبا ! که آیا دیده باشم؟!
یا نه کسی را که کمی بوده شبیه ات
در جایی از تصویر دنیا دیده باشم
در واقعیت بین ما که نسبتی نیست
در خواب خود را باشما ، ما دیده باشم
من آشنایی دادم اما ساده گفتی :
یادم نمی آید شما را دیده باشم !
"آرشه"
"یا اصدق الصادقین"
در واقعه ی قتل عام دهلی که قریب بیست هزار نفر کشته شده بودند ، "نظام الملک"
نایب السلطنه ی هند با خواندن این شعر ، "نادر شاه"را از ادامه ی قتل عام باز داشت :
دگر نمانده کسی تا به تیغ ناز کشی
مگرکه زنده کنی مرده را و باز کشی !
**********
"سوزنی سمرقندی"شاعر هزل گوی را در خواب دیدند ، از او پرسیدند:
بعد از مرگ چه بر سرت آمد ؟
جواب داد : فقط برای این بیت شعر نجاتم دادند :
چار چیز آورده ام یارب ! که در گنج تو نیست
نیستی و حاجت و عذر و گناه آورده ام !
"آسمان وریسمان خلیل محمد زاده"
"یا اطهر الطاهرین"
"ای پاک و منزه ترین پاکان"
تو ای کبوتر سپید
که روی بام کلبه ی دلم نشسته ای
تو دیده ای مسافران کوچه را
شنیده ای صدای پای عابران کوچه را...
بگو
به آن همیشه دور
که من - همین خموش سر به راه -
تمام لحظه های سبز را
به یاد او نشسته ام.
"نفیسه غلامی"