صفحه ها
دسته
....
يادياران قديمي نرود از دل تنگ...
سایت
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 1428448
تعداد نوشته ها : 878
تعداد نظرات : 1097

Rss
طراح قالب
موسسه تبیان

 

اول خدا

 

چگونه شرح دهم بت پرست یعنی چه؟

کسی که دل به تو یک عمر بست یعنی چه؟

 

برای لحظه ی اول که دیدمت ناگاه

نخورده تجربه کردم که مست یعنی چه؟

 

گذشتی و نگذشتم که خاطرت باشد

کسی که پای دلش مانده است یعنی چه؟

 

گلایه می کند از گریه ام خدا اما

زمین نخورده بفهمد شکست یعنی چه؟

 

تو را که ترک کنم تازه بعد می فهمی

که انتقام من و ضرب شصت یعنی چه؟

 

                                      "  الهام دیداریان "

 

دسته ها : شعر
يکشنبه 27 4 1389

 

اول خدا

 

قلب تو کبوتر است

بال هایت از نسیم

قلب من سیاه و سخت

قلب ِ من شبیه ...

بگذریم !

دور قلب من کشیده اند

یک ردیف ِ سیم خاردار

پس تو احتیاط کن

جلو نیا ، برو کنار

توی این جهان ِ گُنده ، هیچ کس

با دلم رفیق نیست

فکر می کنی

چاره ی دلی که جوجه تیغی است ،

چیست ؟!

مثل یک گلوله جمع می شود

جوجه تیغی ِ دلم

نیش می زند به روح ِ نازکم

تیغ های تیز ِ مشکلم

راستی تو جوجه تیغی ِ دل ِ مرا

توی قلب خود راه می دهی ؟

او گرسنه است و گمشده

تو به او پناه می دهی ؟

باورت نمی شود ولی

جوجه تیغی دلم

زود رام می شود

تو فقط سلام کن

تیغ های تند و تیز او

با سلام تو

تمام می شود ...

                                                 " عرفان نظر آهاری "

 

دسته ها : شعر - عرفان خانم
سه شنبه 22 4 1389

 اول خدا

 

غرور خیره ماند بر دریچه های روبه رو

و جاده های بی سوار و بی غبار و های و هو !

 

مرا به آسمان ببر، ببر به اوج بی کسی

که بگذرم ز بودنم به حرمت نگاه او

 

ستاره ای نمانده در شب سیاه و تلخ من

به آفتاب اگر رسیدی از طلوع من بگو

 

بگو که من هنوز هم به یاد صبح زنده ام

نفس نفس کنار شب دویده ام به جستجو

 

شکست ،پشت طاقتم دروغ صادقانه ای ست

نگاه کن به چشم من که دارد از تو رنگ و بو

 

همیشه آرزوی من تو بوده ای هنوز هم

تو برگ و بار می دهی به ریشه های آرزو

 

نشسته خیره مانده ام در امتداد مبهمی

و سایه ای رسیده تا دریچه های روبه رو

 

                                                         " ناصر فیض "

 

دسته ها : شعر
دوشنبه 21 4 1389

 

اول خدا

 



...باد هم نمی وزید

کوچه در سکوت بود

در سکوت محض یک نفر

بی تأمل از کنار زندگی گذشت

دفتر قطور خاطرات خویش را

مرور کرد

بین ابتدا و انتهای دفترش

در حدود چند گریه

کاغذ سپید مانده بود

پشت پنجره

- رو به کوچه –

گریه کرد

زیر بارش نگاه آفتاب

- زندگی –

عاشقانه سبز شد.

چون نسیم مهر می وزد

کوچه در سکوت نیست

هیچکس

بی تامل از کنار عشق
رد نمی شود ،

در نتیجه راه عشق

- هیچ وقت –

سد نمی شود.


                                         "هادی خور شاهیان "

دسته ها : شعر
شنبه 11 2 1389

 

اول خدا 

 

 

همراه بسیار است، اما همدمی نیست

مثل تمام غصه ها، این هم غمی نیست

 دلبسته ی اندوه دامنگیر خود باش

از عالم غم دلرباتر عالمی نیست

 کار بزرگ خویش را کوچک مپندار

از دوست، دشمن ساختن کار کمی نیست

  چشمی حقیقت بین کنار کعبه می گفت

«انسان» فراوان است، اما «آدمی» نیست

 در فکر فتح قله قافم که آنجاست

جایی که تا امروز برآن پرچمی نیست

                                                  " فاضل نظری "

 

 

دسته ها : شعر
دوشنبه 6 2 1389

 

 

اول خدا

 

سرمشق های آب ، بابا یادمان رفت

رسم نوشتن با قلم ها ، یادمان رفت

گل کردن لبخندهای همکلاسی

دریک نگاه ساده حتی یادمان رفت

ترس از معلم ، پای تخته ، حل تمرین

آن لحظه های بی کلک را یادمان رفت

راه فرار از مشق های زنگ اول

ای وای ننوشتیم آقا یادمان رفت

آن روزها را آنقدر شوخی گرفتیم

جدیت " تصمیم کبری " یادمان رفت

شعر خدای مهربان را حفظ کردیم

یادش به خیر! اما خدا را یادمان رفت

درسی که چوپان دروغگو داد، خواندیم

زشتی کارش دیدیم اما یادمان رفت

از مادر عباس خواندیم و ولیکن

مهر و محبت را ، صفا را یادمان رفت

در گوشمان خواندند رسم آدمیت

آن حرفها را زود اما یادمان رفت

فردا چه کاره می شوی موضوع انشاء

ساده نوشتیم آنقدر تا یادمان رفت

گاو عمو با شاخ تیزش یادمان هست

اما تشکر از خدا را یادمان رفت

دیروز تکلیف ، آب بابا بود و خط خورد

تکلیف فردا، نان و بابا یادمان رفت

 

                                                              "  حسین جعفرزاده "

 

دسته ها : شعر
جمعه 27 1 1389

 

اول خدا

 

افسوس که عشق بی محتوا شده
مثل متر سکی است که آدم نما شده


بی خود نگفته اند که شاعر شنیدنی ست
وقتی تمام حنجره ها بی صدا شده


آیا به نام عشق گدایی نکرده اند؟
آن قلب های بسته که با سکه وا شده


آنجاکه حرف الفبای عاشقی
بازیچه ی کلاس هوس های ما شده


باور نمی کنم که به پا شوق عاشقی است
شاید که کفش های دلم تا به تا شده

 

                                                                  "  ؟  "

 

دسته ها : شعر
پنج شنبه 26 1 1389

 

اول خدا

 

خدایا چه وقت قشنگی است امشب که من از طنین تو لبریز هستم

خدایا خداوندگارا چه اندازه امشب به این بنده ات لطف داری

 

و حالا تو هستی که آرام آرام از آسمان های آبی می آیی

و آهسته آهسته آهسته در شیشه ی روبرویم قدم می گذاری

 

چه وقت قشنگی است امشب خدایا بیا مثل خون در رگانم سفر کن

بیا آنقدر باش تا بین من با تو ای خوب دیگر نباشد غباری

 

خدایا بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است

و تنها تو هستی که پر می شود با حضور تو شب های چشم انتظاری

 

خدایا اگر دیرگاهی به یادت نبودم، ببخشا، فراموشکارم

تو خوبی خدایا، تو البته می بخشی آری، خودت هم فراموشکاری!

 

تو بسیار خوبی، تو احساس یک شاعر پاک در لحظه های غروبی

تو یک صبح بسیار زیبای محسوس ـ اما مه آلود ـ فصل بهاری!!

 

                                                                                        " علیرضا سپاهی لائین "

 

دسته ها : شعر - مناجات
دوشنبه 16 1 1389

 

اول خدا

 

حوض ، دو ماهی ،ردیفی از نقاشی
چقدر سعی نمودم که عاشقم باشی!


برو به خانه عزیزم که بر نخواهم گشت
که آب پشت سر مرده می پاشی


چقدر سعی نمودی ز من فرار کنی
دوباره در قفسی که ! پرنده ی ناشی


خدا کند که بمیرم به دیدن خورشید
دلم گرفته از این زندگی خفاشی

" ؟ "

 

دسته ها : شعر
دوشنبه 16 1 1389

 

اول خدا

 

 

ازباغ می برند چراغانی ات کنند

تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

 

پوشانده اند"صبح:تو را"ابرهای تار"

تنها به این بهانه که بارانی ات کنند

 

یوسف ! به این رها شدن از چاه دل مبند

این بار می برند که زندانی ات کنند

 

ای گل گمان مکن به شب جشن می روی

شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند

 

یک نقطه بیش فرق "رحیم و رجیم" نیست

از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند

 

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست !

گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند

                                              "فاضل نظری"

 

 

دسته ها : شعر
شنبه 8 12 1388

 

 اول خدا

 

آی خورشید
 با گچ نور بنویس
 چون زیر این گنبد گرد وکور و کبود
 آدمیزاد هرگز دانش آموز خوبی نبود
سالها پیش ازاین

زیریک سنگ گوشه ای از زمین

من فقط یه کمی خاک بودم همین

یک کمی خاک که دعایش

پرزدن آن سوی پرده ی آسمان بود

آرزویش همیشه

دین آخرین قله ی کهکشان بود

خاک هرشب دعا می کرد

ازته دل خدا را صدا کرد

یک شب آخردعایش اثرکرد

یک فرشته تمام زمین راخبرکرد

وخدا تکه خاک را برداشت

آسمان را درآن کاشت

خاک را

توی دستان خود ورز داد

روح خود رابه او قرض داد

خاک

توی دست خدا نورشد

پرگرفت اززمین دور شد

راستی

من همان خاک خوشبخت

من همان نور هستم

پس چراگاهی اوقات

اینهمه ازخدا دور هستم
                                           " عرفان نظر آهاری "
دسته ها : شعر - عرفان خانم
شنبه 8 12 1388
X